ارائه چارچوبی برای طراحی مدل کسب‎وکار

ظهور فناوری ارتباطات، مدل کسب‎وکار را به‎منزلۀ واحد تجزیه‎وتحلیل جایگزین صنعت کرد تا شرکت­ها بتوانند با ارزیابی مداوم نیازهای بازار و فناوری، مدل کسب‎وکار مناسب­تری را انتخاب کنند. هدف این نوشتار شناسایی روش­های طراحی مدل کسب­­و­کار و ارائۀ چارچوب پیشنهادی کسب‎وکارها برای پیاده سازی طرح ها و ایده های تازه‎وارد به بازار یا حفظ و ارتقای موقعیت آنها در بازار های داخلی و جهانی است. برای دست‎یابی به این هدف، روش­های مختلف طراحی مدل کسب‎وکار (mapit، idea، visor، fbbm و پویا) تجزیه‎وتحلیل شده و با استفاده از روش فراترکیب، چارچوبی برای طراحی مدل کسب‎وکار پیشنهاد می­شود. برای سنجش روایی آن از تحلیل عاملی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد عناصر سازماندهی، فناوری، منابع مالی و هزینه­ها، خدمات/کالاها، بازار و مشتریان و فازهای شناسایی، طراحی، ارزیابی و تجمیع در طراحی مدل کسب‎وکار، اهمیت زیادی دارند. آزمون مقایسۀ میانگین یک گروهی به‎دست‎آمده از معنادار بودن اهمیت عناصر پیشنهادی، طراحی مدل برای توسعۀ حضور کسب‎وکارهای مبتنی بر فناوری را حمایت کرده است.